Vier dagen wandelen, Nederlandse traditie
Al sinds mijn jeugd loop ik de avondvierdaagse. Daarna heb ik jaren met de kinderen en school als begeleiding gelopen, maar nu moest er geoefend worden voor de Fjällräven Classic Denemarken, begin juli 2019. Kilometers moesten er gemaakt worden. Dat werd de 15 kilometer, vier avonden lang, samen met de dochter die straks mee zou gaan naar Denemarken.
Dag 1
Eerste dag prima gelopen, alleen mijn dochter had last van haar been. Dat dit een voorbode zou zijn van de peesproblemen die ze aan het eind van jaar zou hebben, wisten we toen nog niet. Dit is de enige dag dat zij 15 kilometer heeft gelopen. Zij heeft wel de andere avonden met haar broertje vijf kilometer gelopen.
De route ging door de duinen waar de bloemetjes in bloei stonden.
De route ging door de duinen waar de bloemetjes in bloei stonden.
Dag 2
De avond is met één woord te beschrijven: drama. Halverwege de route kreeg ik heel erg last van mijn bekken. Alsof ik weer opnieuw bekkeninstabiliteit had, die ik ook tijdens mijn derde zwangerschap had. Geen idee of het afstand was of de rugzak of een combinatie van factoren. 's Avonds thuis op de bank gekropen en ik kon er niet meer vanaf komen. Morgen maar verder zien wat het wordt.
De route ging traditiegetrouw over het terrein van 's Heerenloo. Mooi en bosrijk. Om toch de kilometers te maken liep de route ook nog weer door de duinen.
De route ging traditiegetrouw over het terrein van 's Heerenloo. Mooi en bosrijk. Om toch de kilometers te maken liep de route ook nog weer door de duinen.
Dag 3
Wakker geworden en het ging wel aardig. In de avond toch maar besloten om te starten met dag drie, in Denemarken straks hebben we ook geen keus. Vreemd genoeg nergens meer last van. Het is onverwacht warm en ik loop in mijn lange wandellegging. Gelukkig ben ik met gewicht aan het trainen voor Denemarken en heb ik mijn wandelrokje in mijn tas zitten. Op een grote parkeerplaats tussen twee vrachtwagens wil ik mij gauw omkleden. Dan komt de boering naar buiten en vraagt of ze kan helpen. Ik mag gelukkig van het toilet gebruik maken om mijzelf om te kleden, hoef ik niet in mijn onderbroek op de parkeerplaats met voorbijlopende kinderen. De rest van de avond loop ik heerlijk met blote benen.
Ook nu volgt de route de traditie en loopt langs de rijksweg en verder weer een stuk door de duinen, maar eigenlijk vervelen die nooit.
Ook nu volgt de route de traditie en loopt langs de rijksweg en verder weer een stuk door de duinen, maar eigenlijk vervelen die nooit.
Dag 4
De laatste dag! De kilometers zitten in de benen, het lopen gaat steeds makkelijker. Ik moest zelfs nog doorlopen om op tijd bij het startpunt voor de intocht te zijn. De kinderen stonden daar al te wachten met school. Totaal 18 kilometer vandaag: gelukt! En dan de medaille voor mijn jubileumjaar: de 25e keer!
Denemarken, here we come!
Denemarken, here we come!