Trektocht
Inpakken
Leuk dat ik wil gaan wandelen, maar ik heb helemaal nog geen geschikte uitrusting. In de loop van de maanden kijk ik rond en lees me in wat wel en wat zeker niet handig is om mee te nemen en stel twee paklijsten samen. Eén voor mijn dochter en één voor mij. Langzaam schaf ik de benodigde spullen aan.
Paklijst Jolijn en Julin |
Onderweg
In juli is het eindelijk zover. In eerste instantie zouden we in één dag heen reizen, maar we hebben besloten om de rit in twee keer te doen. Dat geeft ons wat meer tijd om rustig te reizen en uitgeruster aan de trektocht te beginnen. Vlak boven Hamburg stoppen we bij een doorreiscamping. Er blijkt een IKEA pal naast de camping te zijn en we besluiten daar te gaan eten en de volgende ochtend te ontbijten. Mijn dochter kan haar geluk niet op: pannenkoeken met vanillesaus en een megapot Nutella!
Aankomst in Denemarken
We komen aan bij Bjørnemose Gods, schrijven ons in en ontvangen het boekje en een afvalzakje en nemen de transfersbus naar Faldsled. Daar zetten we ons tentje op en eten we ons meegebrachte gevriesdroogde maaltijd en kijken hoe iedereen zijn tentje opzet. We verkennen de camping wat, deze ligt prachtig aan het water. Redelijk vroeg gaan we naar bed, morgen gaan we van start.
Dag 1
Mooi weer. Lange lange dag. Vol frisse moed vertrokken. Aangekomen bij het startterrein laten we de rugtassen wegen, Julin 10 kilo en ik 18 (oeps), maar ik heb dan ook spullen voor Julin mee in mijn Osprey Xena 70, zodat zij met een lichtere rugtas (Osprey Eja 48) loopt. Het is druk, maar wel gezellig. Je hoort allerlei talen van verschillende nationaliteiten. We praten nog even met twee Duitsers waar we gisteravond naast stonden met de auto. Dan volgt er wat uitleg over onder andere LNT (Leave No Trace) en we halen ons eten op.
Dan is daar het startsignaal en de meute gaat op weg. Door verschillend looptempo zijn de wandelaars al gauw verspreid.
We besluiten om in één keer door te lopen naar het eerste checkpoint. Dat blijkt achteraf een vergissing te zijn. We hadden eerder pauze moeten houden. Vlak na aankomst bij het checkpoint gaat het even regenen. We pakken gauw in en gaan weer op weg. Jammer, we hadden langer pauze willen houden.
De omgeving is prachtig en Julin fotografeert er op los.
We besluiten om in één keer door te lopen naar het eerste checkpoint. Dat blijkt achteraf een vergissing te zijn. We hadden eerder pauze moeten houden. Vlak na aankomst bij het checkpoint gaat het even regenen. We pakken gauw in en gaan weer op weg. Jammer, we hadden langer pauze willen houden.
De omgeving is prachtig en Julin fotografeert er op los.
Julin stapt dapper door, maar heeft flink last van haar been. Op ongeveer 24 kilometer zit ze er helemaal doorheen van de pijn. Ze zet de turbo aan en loopt door. Ik kan haar niet bijhouden. Ik roep haar, ze stopt en barst in huilen uit. Ik heb met haar te doen, ze is zo dapper. We besluiten door te lopen naar de camping, we moeten er toch bijna zijn, daar te overnachten en morgen naar huis te gaan. Het is goed geweest.
Holstenhuus
Bij aankomst op de camping zetten we de tent op en gaan eten. De brander van Soto doet zijn naam Windmaster eer aan. Anderen hebben moeite met hun brander aan te krijgen in de wind. We ontmoeten twee leuke Nederlands dames en drinken gezellig samen koffie. 's Avonds ontmoeten we nog twee Nederlandse heren die al vaker deze route hebben gelopen. Zij leggen uit dat het morgen niet ver is naar een haventje en daarna het checkpoint. Ik overleg met Julin. We besluiten om toch van start te gaan en bij het checkpoint te kijken wat we gaan doen.
We kijken nog wat rond bij alle tentjes en er blijkt zelfs iemand te overnachten in hangmat!
We kijken nog wat rond bij alle tentjes en er blijkt zelfs iemand te overnachten in hangmat!
Dag 2
We gaan op weg en na 8 kilometer bij het haventje wil Julin eigenlijk al stoppen. Maar het is in de middle of nowhere, geen organisatie van Fjällräven beschikbaar en ik spreek geen woord Deens, dus een taxi laten komen kan ik niet. We lopen door.
Het is rotweer vandaag en onze brillen beslaan door de regen. Ik zet mijn bril even af. Daardoor missen we een markering. Gelukkig worden we na 50 meter teruggefloten door andere deelnemers en gaan we weer de goed kant op.
Dan gaat de route langs het strand, vol in de wind en regen en Julin loopt nog steeds dapper door. Halverwege bij het huis aan het water nemen we een pauze. Julin klaagt niet, maar aan haar hoofd te zien gaat het niet goed. Als we een trap op moeten is bovenaan de koek op. Huilend blijft ze staan. Ik verwacht dat het checkpoint nog 1 a 2 km weg is en beloof haar dat we daar stoppen. Aangekomen bij het checkpoint op de camping Syltemae Camping laten we ons paspoort stempelen en ik vraag gelijk of ze een taxi voor ons willen bellen die ons naar het eindpunt brengt. De opluchting straalt van Julins gezicht. Vandaag toch nog 16 kilometer in de benen.
De taxi brengt ons naar de auto en we rijden terug naar Hamburg. Ons avontuur zit er na anderhalve dag op.
Het is rotweer vandaag en onze brillen beslaan door de regen. Ik zet mijn bril even af. Daardoor missen we een markering. Gelukkig worden we na 50 meter teruggefloten door andere deelnemers en gaan we weer de goed kant op.
Dan gaat de route langs het strand, vol in de wind en regen en Julin loopt nog steeds dapper door. Halverwege bij het huis aan het water nemen we een pauze. Julin klaagt niet, maar aan haar hoofd te zien gaat het niet goed. Als we een trap op moeten is bovenaan de koek op. Huilend blijft ze staan. Ik verwacht dat het checkpoint nog 1 a 2 km weg is en beloof haar dat we daar stoppen. Aangekomen bij het checkpoint op de camping Syltemae Camping laten we ons paspoort stempelen en ik vraag gelijk of ze een taxi voor ons willen bellen die ons naar het eindpunt brengt. De opluchting straalt van Julins gezicht. Vandaag toch nog 16 kilometer in de benen.
De taxi brengt ons naar de auto en we rijden terug naar Hamburg. Ons avontuur zit er na anderhalve dag op.
Omdat we de tocht niet hebben uitgelopen ontvangen we geen medaille, maar wel een mooie pin. Op de terugweg eten we natuurlijk weer bij IKEA bij Hamburg. We nemen een flink ontbijt en eten voor onderweg mee.
Dag Denemarken, tot volgend jaar!! Ik ben zo trots op mijn meisje dat ze dit samen met mij heeft gedaan en haar grenzen heeft verlegd. Ze heeft toch zomaar eventjes 42 km gelopen! We hebben een geweldige anderhalve dag gehad, de omgeving is prachtig! Volgend jaar ga ik alleen, om de tocht dan wel uit te lopen. |
Fotocredit: http://fjallravenclassicdenmark.anymove.dk/
Update Julin:
In oktober 2019 heeft ze nog steeds last van haar benen en van haar volleybaltrainer moet ze stoppen en naar een specialist gaan. Dat hebben we gedaan en het blijkt dat de stand van haar voeten niet helemaal goed is, waardoor haar enkel naar binnen kantelt. Dit met als gevolg een peesblessure aan beide benen. Om ervoor te zorgen dat het niet chronisch en ze de rest van haar leven pijn heeft, krijgt ze zooltjes en moet rustig aan doen. Na 3 maanden rust is ze er eindelijk bovenop. Begin 2020 sport ze weer volop en zonder pijn. Wandelen wil ze best nog een keer, maar voorlopig nog geen grote afstanden ;)