Texel, De Koog
Nadat we augustus afgelopen jaar de route van Staatsbosbeheer De Seeting hebben gelopen, vinden we het tijd om de route De Muy, die we toen hebben overgeslagen, alsnog te lopen.
"Wandeling door De Muy en langs de Bertusnol, een van de hoogste duinen van Texel. Speur naar hazen en konijnen, en kijk over De Slufter naar de vuurtoren."
We rijden naar de Teso en in de haven blijkt een boorplatform te liggen. Wat zijn die toch groot. We zijn wat vroeg (ik had de vertrektijden niet goed nagekeken) en we wachten heerlijk in het zonnetje tot we op de boot kunnen. Het is heerlijk weer, onbewolkt en de zon doet flink zijn best. Eenmaal op de boot kunnen we Den Helder met de vuurtoren Lange Jaap mooi zien liggen.
In 't Horntje nemen we de bus naar De Koog. Voordat we bij het beginpunt op duincamping Koogerstrand zijn, moeten we eerst nog een duin over met een stevige helling, vast even de kuiten opwarmen. Aangekomen op de camping gaan we nu naar rechts, daar waar we vorige keer naar links gingen.
In 't Horntje nemen we de bus naar De Koog. Voordat we bij het beginpunt op duincamping Koogerstrand zijn, moeten we eerst nog een duin over met een stevige helling, vast even de kuiten opwarmen. Aangekomen op de camping gaan we nu naar rechts, daar waar we vorige keer naar links gingen.
Duincamping Koogerstrand
De route start op de camping. Bij het begin is het even zoeken naar de juiste ingang. We vinden wel een blauw paaltje, maar duidelijk is het niet. Als we verder lopen komen we erachter dat we tegen de richting in lopen, net als de vorige keer. De route is maar één kant op gemarkeerd. Tip voor de volgende keer: tegen de klok in lopen. Maar met de route op de telefoon en google maps, komen we er ook.
Er wordt op de camping druk gewerkt om klaar te zijn voor het aankomende kampeerseizoen. Het pad is net opnieuw aangelegd met schelpen. Het loopt redelijk zwaar.
Ineens zien we twee fazanten het pad overschieten. Ik probeer ze op de foto te zetten, maar ze gaan er gelijk vandoor en vliegen weg. Verderop siert een narcis het nog dorre veld. De lente komt eraan.
Er wordt op de camping druk gewerkt om klaar te zijn voor het aankomende kampeerseizoen. Het pad is net opnieuw aangelegd met schelpen. Het loopt redelijk zwaar.
Ineens zien we twee fazanten het pad overschieten. Ik probeer ze op de foto te zetten, maar ze gaan er gelijk vandoor en vliegen weg. Verderop siert een narcis het nog dorre veld. De lente komt eraan.
Na twee kilometer zoeken we een beschut duinpannetje op voor de lunch. Unox worst met ketchup op een wrap, de voorraad moet op. Op mijn brander warm ik de worst provisorisch op. Het smaakt ons goed. Na een half uurtje lopen we verder.
Bertusnol
Halverwege de route komen we aan bij het uitkijkpunt over de Bertusnol. De website texelinformatie meldt dat deze hoge duin één van de bekendste uitzichtpunten is op het eiland. De duin is maar liefst tweeëntwintig meter hoog en biedt een uitkijk over het stuifdijkenlandschap van De Muy en De Slufter. Daarbij zie je in de verte het strand en de zee. De trap wordt door de lengte en steilheid ook wel de ‘Trap naar de Hemel’ genoemd. De naam Bertusnol, ook wel de Nol van Bertus genoemd, komt van Bertus, één van de eerste vogelwachters van Staatsbosbeheer. Bertus hield toezicht op de lepelaarskolonie in het gebied en voorkwam dat wandelaars het gebied betraden. De lepelaar is een beschermde vogelsoort en kenmerkt zich door de lepelvormige snavel.
De trap naar boven is pittig, maar het uitzicht over De Muy en De Slufter maakt veel goed. Ook is de vuurtoren in De Cocksdorp te zien in de verte.
De trap naar boven is pittig, maar het uitzicht over De Muy en De Slufter maakt veel goed. Ook is de vuurtoren in De Cocksdorp te zien in de verte.
Heide en water
Na het uitkijkpunt lopen we verder. We komen lang een groot heideveld. Nu helaas niet kleurig, maar eind van de zomer zal dit prachtig paars zijn.
Verder komen we lang een waterrijk gebied. We zien verschillen watervogels genieten van het water en het weer.
Verder komen we lang een waterrijk gebied. We zien verschillen watervogels genieten van het water en het weer.
Bossen
Na de open vlaktes lopen we het laatste stukje verrassend dos bosgebied. Lekker in de schaduw. Het is een mooie afsluiter van de wandeling. Een prachtig gebied om zeker nog eens terug te komen.
We zijn ruim op tijd voor de bus weer terug in De Koog. We halen een visje voor onderweg en eten deze op bij de bushalte. De bus brengt ons weer bij de boot. Op het terrein voor de boot zien we nog twee bordjes staan. Eén van het Noord-Hollandpad en één van routes rondom Den Hoorn. Wellicht een volgende keer. Het begint bijna traditie te worden, maar aan boord drinken we thee met een chocoladereep.
Vanavond eten we pannenkoeken, want het was gisteren nationale pannenkoekdag, joepie!
Vanavond eten we pannenkoeken, want het was gisteren nationale pannenkoekdag, joepie!