Schoorlse Duinen
De zon schijnt en ik ben het binnen zitten en huiswerk zat, dus ik wil naar buiten. We besluiten naar de Schoorlse Duinen te gaan, een natuurgebied van Staatsbosbeheer. De Schoorlse Duinen zijn het hoogste duingebied in de kop van Noord-Holland. Het gebied kent meer dan 60 kilometer aan wandelpaden en loopt door bos, heide en duinen.
"Een eeuw geleden was het hier één grote zandbak, nu broeden er tientallen vogelsoorten, groeien er de mooiste paddenstoelen en speelt het zonlicht met duizenden boomblaadjes. Bij De Kerf heeft het Noordzeewater bij springtij en noordwesterstorm vrij toegang tot de achterliggende duinvalleien, waardoor dankzij het zoute zeewater planten als zeekraal, zeeraket en schorrenzoutgras zich hier weer vestigen. In hun spoor volgen vogels en duinhagedissen. Zo hebben de Schoorlse Duinen er nog een prachtig natuurgebied bijgekregen."
We parkeren bij het Buitencentrum Schoorlse Duinen, wat helaas gesloten is vanwege de lockdown. Op het bord aan het begin bestuderen we de routes en kiezen de Roetroute van 5,2 kilometer. Op deze route heeft er in 2009 een natuurbrand gewoed. Maar de natuur herstelt zich langzaam weer, al zijn de sporen van de brand nog zichtbaar. De route is in beide richtingen te lopen en bewegwijzerd. Wij besluiten tegen de klok in te lopen, omdat de ander kant op met een flinke trap begint.
Traptreden
Hoe mis hadden wij het. Na eerst een stuk van het Kabouterpad (leuk voor kleintjes!) te hebben gevolgd staan we voor een enorm steile trap..... Tree voor tree komen we boven. Het leuke is dat de hele trap is bezaaid met zwammetjes. Volgens mijn horloge waren dat 30 hoogtemeters. Die voel ik in mijn kuiten. En als je denkt dat je er bent, mag je aansluitend door het mulle zand nog eens 10 hoogtemeters klimmen. Gelukkig staat er bovenaan een bankje. De rest van de route blijkt heel wat makkelijker te lopen gelukkig!
Klik hier om te bewerken.
Als we verder lopen komen we bij het verbrande gebied. De natuur heeft het flink te verduren gehad en de sporen zijn nog goed zichtbaar.
Het wandelpad is verandert van bospaden in zandpaden. Halverwege het verbrandde stuk pauzeren we even en giet ik het zand uit mijn schoenen. Marc heeft gek genoeg nergens last van.
Het wandelpad is verandert van bospaden in zandpaden. Halverwege het verbrandde stuk pauzeren we even en giet ik het zand uit mijn schoenen. Marc heeft gek genoeg nergens last van.
Vogelmeer
Dan komen we bij het Vogelmeer. Hier gaan we ook het begrazingsgebied binnen over een wildrooster. Er staat een plaquette met informatie over de natuur na de brand. Om te zorgen dat grassoorten niet de overhand nemen heeft Staatsbosbeheer grote grazers ingezet, vandaag zien we die helaas niet. Op de website van Staatbosbeheer kun je het natuurherstel van de Schoorlse Duinen volgen.
Een stukje verder lopen we het begrazingsgebied weer uit. We lopen door het bos richting het bezoekerscentrum. Onderweg komen we nog een boom met bijzondere wortels tegen. Door de wind is het zand gaan stuiven en zijn de wortels bloot komen te liggen. Mooi gezicht zo!
Aangekomen bij het einde moeten we alleen nog de lange trap af. Het bezoekerscentrum kom mooi in zicht tussen de bomen. Het was een mooie wandeling, zeker voor herhaling vatbaar en dan lopen we wellicht de andere kant op.
Aangekomen bij het einde moeten we alleen nog de lange trap af. Het bezoekerscentrum kom mooi in zicht tussen de bomen. Het was een mooie wandeling, zeker voor herhaling vatbaar en dan lopen we wellicht de andere kant op.