Duinwandeling
Julin en ik moeten trainen voor de Fjallraven Classic in Denemarken, niet alleen de afstand, maar ook heuvelachtig terrein met backpack. Op de site van route.nl vind ik een wandelroute door de duinen van Schoorl. Deze volgt grotendeels het Boswachterspad Noordzeewandeling van Staatsbosbeheer. De afstand is ongeveer 14 kilometer, dat zouden we moeten kunnen lopen. Bepakt en bezakt gaan we op weg.
We parkeren bij het Buitencentrum Schoorlse Duinen, de route start daar ook. Het is mooi weer en de grond van bos loopt lekker, het veert een beetje mee. Na ongeveer vijf kilometer houd we lunchpauze. Ik leer Julin hoe ze haar brander moet gebruiken, belangrijk mocht ze dat straks in Denemarken ook moeten doen. In principe is het niet nodig, maar in geval van nood handig als ze weet wat ze moet doen.
Zand, zand, zand en nog eens zand
Na de lunch lopen we gestaag door. Het bos gaat over in zand en we lopen lang het Vogelmeer. Het zand is niet zomaar zand, maar mul zand. We komen bijna niet vooruit het is zwaar. Bovenop een duintop bedenkt Julin zich dat ze nog een browniereep bij zich heeft. Zo goed heeft een browniereep nog nooit gesmaakt! En het zorgt voor de nodige energie om door te ploeteren door het zand.
Als we vlakbij het strand zijn nemen we de route door. De terugweg is ook een groot gedeelte weer door het mulle zand. We besluiten over het fietspad terug te lopen. Onderweg komen we nog een koe tegen die er hetzelfde over denkt.
Als het bos weer begint, pakken we de wandelroute weer op en lopen zo terug naar het bezoekerscentrum.
Als het bos weer begint, pakken we de wandelroute weer op en lopen zo terug naar het bezoekerscentrum.
Ondanks dat we de geplande route hebben aangepast, hebben we alsnog bijna 13 kilometer in de benen. En dat door deels mul zand en duin op, duin af.
boswachterspad-noordzeewandeling.pdf | |
File Size: | 1058 kb |
File Type: |