NS-wandeling Castricum - Egmond aan Zee
2021 is nog maar drie weken onderweg en de minister-president geeft in een persconferentie aan dat de lockdown i.v.m. de coronacrisis nog drie weken langer gaat duren. Ik zit al weken binnen en de laatste week was ik alleen maar aan het leren voor mijn tentamens. Ik wil er echt even uit. Ik maak een dag in mijn agenda vrij en besluit samen met mijn man een NS-wandeling in de regio te gaan lopen. Mijn oog valt op het Noordhollands Duinreservaat.
Noordhollands Duinreservaat
De route loopt door het Noordhollands Duinreservaat. Het gebied wordt beheerd door PWN. Om toegang te krijgen moet je een kaartje kopen. De kosten zijn € 2,- voor dagkaart en het kaartje is online te bestellen, of bij de zuil bij de ingang van het reservaat. Wel gelden er toegangsregels voor het betreden van het duingebied.
Op de site van PWN staat: "Het Noordhollands Duinreservaat is een van de grootste natuurgebieden in ons land. Het gebied strekt zich uit van de terreinen van Tata Steel bij Wijk aan Zee tot de Schoorlse Duinen. Het is zo’n 20 kilometer lang en gemiddeld 2,5 km breed, met een oppervlakte van 5.300 hectare. Het gebied omvat duinen, strand, binnenduinrandbossen met veel reliëf en enkele kleinere natuurgebieden." |
Nieuwe rugtas
Het wordt ook de eerste wandeling met mijn nieuwe rugtas, de Fjällräven Kaipak 28. Deze is een slag groter dan mijn oude Deuter Futura 22 en er zit een regenhoes bij. De stof is G-1000 en speciaal ontwikkeld door Fjällräven. De stof is slijtvast, ventilerend en kan weer waterafstotend worden gemaakt met Greenland wax. De binnenkant zal dus niet loslaten, zoals bij veel andere rugzakken gebeurd na een aantal jaar. Zo zou de tas in principe een leven lang mee kunnen.
Deze zomer heb ik al de grote broer aangeschaft (Kaipak 58) en die beviel me heel goed, dus ik ben nieuwsgierig naar de kleinere versie. |
Castricum
Op het station zien we dat het regent in de verte, dat beloofd niet veel goeds. We nemen de trein naar Castricum en stappen daar uit. Het regent daar ook en we wachten even in het hokje op het perron tot de bui over is. Volgens Buienradar duurt dat vijf minuten. Pal naast het station is het museum het Huis van Hilde, archeologiemuseum Noord-Holland. Mocht je tijd hebben, dan loont het de moeite om te bezoeken. Wij hebben helaas geen tijd, dus lopen we Castricum uit en daar begint het duinreservaat gelijk. We kopen een dagkaartje bij de automaat, dat kan gewoon met je pinpas. De route begint door het bos. Alle bomen zijn kaal, aangezien het winter is. Dit moet ook heel mooi zijn als de bomen vol bladeren zijn en in de herfst als de bladeren die mooie herfstkleuren hebben. Dan passeren we de Oude Schulpweg. De straatnamen staan op stenen langs de kant van de weg. Het geeft sfeer aan de wandeling.
Duinlandschap
Na het bos opent het landschap zich en worden de duinen zichtbaar. Boven het geweldige landschap zijn prachtige Hollandse wolkenluchten te zien. Het is fris, maar we hebben ons warm aangekleed en met handschoenen is het goed te doen. Het is druk, er zijn veel mensen op de route. Toch fijn om te zien dat zoveel mensen tijdens de lockdown een frisse neus halen. Alleen hopen dat iedereen voorzichtig met de natuur omgaat, zodat deze er in de toekomst ook nog is.
Na een kilometer of zes hebben we honger en we stoppen voor brunch: havermout (met melkpoeder, walnootjes, appel, kaneel en amandelschaafsel). Een passerende dame staat erop om een foto van ons te maken als we het water koken voor de koffie, thee en havermout. Het vult behoorlijk en is lekker warm op deze koude dag.
Na een kilometer of zes hebben we honger en we stoppen voor brunch: havermout (met melkpoeder, walnootjes, appel, kaneel en amandelschaafsel). Een passerende dame staat erop om een foto van ons te maken als we het water koken voor de koffie, thee en havermout. Het vult behoorlijk en is lekker warm op deze koude dag.
Na een aantal kilometer passeren we bezoekerscentrum De Hoep. Het gebouw ziet er leuk uit, maar het is gesloten vanwege de lockdown. De parkeerplaats is afgeladen met mensen en de rij voor het koffiekarretje is lang. Wij lopen gauw door. De volgende kilometers wisselt het landschap van bos naar kale zandvlaktes. Het bos is aangeplant om het stuiven van de duinen tegen te gaan. Dat is niet overal evengoed gelukt. Op een gegeven moment kom je langs een stuk waar in 2009 een brand heeft plaatsgevonden. We houden daar even pauze en zetten de brander aan voor een kopje warme thee.
Heuvelachtige middenduinen
Dan gaat de route ineens een beetje stijgen en dalen, wat mooie vergezichten geeft bovenop een duin. In de routebeschrijving staat :
"Vanaf de Van Oldenborghweg tot aan Egmond loop je door de heuvelachtige middenduinen. Het duinlandschap is schaars begroeid met grassen, mossen, korstmossen en dwergstruiken. De zeewind geeft bomen geen kans. Vrijstaande struiken zijn door de wind 'geschoren'. In de luwte staan kruipwilg, liguster, duindoorn en kardinaalsmuts. In het vogelbroedgebied broeden onder meer patrijs, roodborsttapuit, graspieper en nachtegaal."
Marc maakt nog een foto van mij, terwijl ik het landschap fotografeer.
"Vanaf de Van Oldenborghweg tot aan Egmond loop je door de heuvelachtige middenduinen. Het duinlandschap is schaars begroeid met grassen, mossen, korstmossen en dwergstruiken. De zeewind geeft bomen geen kans. Vrijstaande struiken zijn door de wind 'geschoren'. In de luwte staan kruipwilg, liguster, duindoorn en kardinaalsmuts. In het vogelbroedgebied broeden onder meer patrijs, roodborsttapuit, graspieper en nachtegaal."
Marc maakt nog een foto van mij, terwijl ik het landschap fotografeer.
Egmond aan Zee
Aangekomen in Egmond aan Zee moeten we nog 45 minuten wachten op de bus. We blijven even zitten op de boulevard tot de bus bijna komt en kijken uit over het strand. Als we verder lopen, komen we langs de vuurtoren J.C.J. van Speijk. Ik baal even dat we te lang bij de boulevard zijn gebleven, ik had graag even bij de vuurtoren gaan kijken.
Onderweg naar de bushalte passeren we nog Sint-Agneskerk. Na 16 kilometer wandelen nemen we de bus naar Alkmaar en gaan dan met de trein weer naar huis. Wat een heerlijke wandeling was het.
Onderweg naar de bushalte passeren we nog Sint-Agneskerk. Na 16 kilometer wandelen nemen we de bus naar Alkmaar en gaan dan met de trein weer naar huis. Wat een heerlijke wandeling was het.
Mocht je deze route ook willen lopen, hieronder de beschrijving en routekaart van de wandeling.
|
|